duapuluhtujuh haribulan enam kite jumpe
27 haribulan 6 juga kite berpisah
awak tunggu saya dekat teminal
saya janji saya datang sana tapi lewat
awak tunggu jugak
terharu saya
bila sampai saya tengok awak
awak tengok saya
tapi
awak blah gitu je
kenapa????
rupanya nak supriseskan saya
dengan hadiah awak
ingat lagi awak eh
awak tolong angkat beg saya yang berat
kesian dekat awak
sorry eh menyusahkan awak
pastu kita tgk wayang sama-sama
tapi sayang kita kena cover-cover
lepas tu kita merayau satu mall
jalan-jalan cuci mata
minum coolblog, makan ice-cream MCD
gaduh-gaduh, merajuk-merajuk
tapi awak masih sabar
kesian awak jadi mangsa buli saya.
dah bosan kita jalan kaki pergi mall satu lagi
berpeluh-peluh saya tengok awak
terdetik dalam hati nak batalkan saja hasrat
tapi awak berkeras hati
tetap nak teruskan juga
menitis-nitis peluh awak
menitis-nitis juga air mata saya
jalan-jalan lagi
awak nampak penat
tapi saja nak cover depan saya
saja nak gembirakan saya
saya tahu semua itu
tiba saat kita yang terakhir
mesti nak gadoh
mesti nak menangis
mesti nak diam
sebab kita akan berpisah
untuk satu jangka masa yang kita sendiri tak tahu
kalau awak nak tahu
saya nak sangat ikut awak balik
sebab kita susah nak jumpa
tidak terubat rasanya setahun kita berpisah
semoga kita berjumpa lagi
dengan perasaan yang sama
sayang sama kamu
mr.c
No comments:
Post a Comment